Son Demden Şiiri - Seyfi Karaca

Seyfi Karaca
5079

ŞİİR


14

TAKİPÇİ

Son Demden

Elin kolun dilin titrer
Damaginda ne tat hissinde hüzün
Tutup kavrayamadigin seyler ve esyalar dökülür düserse kendiliginden
Nasil olmussa olmussundur gel zamaaan
Git zaman,
Semtine vardikca büyüyüp bosalan her bir bosluga
Yalnizligi yorgunlugu dermansizligi sürüp savurup serpe saca
Cicekli bayirlardan hozan cardaga dogru kivrilip giden yollara
Rüzgarlarin sesi irmaklarin caglayisi boz bulanik seyrin
Takati dermaaan derman yolunup tükenen suskunlukta tika basa
Her yer daha zor bayir
Hersey oldugundan daha agir
Herkes sanki hic kimse gibilerde ayaz bir tabure kendi basina
Sehir merkezi kalabaliklara bogum bogum sehir kiyisi dünyaya uzak
Tutunamayan hayatin yabancisidir önün ugrun ilerin
Sanki sen de yoksundur orda dösü bagri yoluuum yolum
Sana benzeyende, gel zamaan git zaman..
Tel tel sökülüp sizlayan kir ciceklerinin son demin

Mart / 21

Seyfi Karaca
Kayıt Tarihi : 26.3.2021 13:38:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Seyfi Karaca