Kalemime düşerken ellerim uzandı gölgene,
Uzun zaman önceydi....
Şimdi hatırladığım bir kaç satırdan ibaret,
Sayfalar siyaha boyandığı gün,
Ne sen gördün adını;
Ne de kalemim...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
