Ciğerlerimde nemli toprak kokusu...
Islandın mı İstanbul?
Sanki bir anıya sıkışmış,
Binlerce sokak taşı altındayım.
Her adımım bir vurgun!
O kadar çoksun ki üzerimde,
Ne varki çok küçüktür tebessümüm ellerinden...
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Yapma İstanbul!
Bu son görüşüm olmasın.
İşimin, gücümün, dostluklarımın,
İnsanlığın mertliğinin
En çok da aşklarımın...
Hepsinin sonunu senle paylaştım.
Alın terimi en çok sana...
İki göz oda, biraz da huzur
Borcun var bana...
__Önce huzur olmalı ...İlla da huzur.
Sevgili hemşehrim.
Cenabı Hak sizi hep huzurlu eylesin...
Sevgi ve selamlarımla..
Güzel bir İstanbul şiiri okudum. Yüreğinize sağlık. Yarışmada başarılar. Sevgiyle kalın. Mustafa ATİŞ
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta