Son Dans Şiiri - Pervin Cankaya

Bu saatlerde daha bir koyuyor yokluğun bana!
Saçlarımı okşayan rüzgar sen oluyorsun;
Bir ezgi var sanki dudaklarında.
Yalnız benim duyabildiğim,
Yalnız benim hissedebildiğim bir acıma...
Tenimde dans eden nemli hava;
Yalnızlığımı büyütüyor koynunda.
Geri dönülmez bir sevda çıkmazında;
Çıkmıyor hiçbir yol sana!
Yanımda olsan,
Haykırsam:
“Yıldızlar şahit aşkıma,
sor onlara.”
Benim değilsin,
Düğümleniyor kelimeler boğazımda.
Rüzgar saçlarımı okşuyor,
Nemli hava son dansını yapmakta! ..