Son Dans Şiiri - Soner Keskin

bir gönül vardı vicdan duygularını yitirmiş
peşine düştü gönlüm sonunu görmeden
bile bile tutuldum birgün kavuşuruz diye
severken ağlıyordum gülmeyi unutturdu
bir adım beklerken ilk adımı vedaydı
sana kör kütük sarhoşken
meğer senin adın yalandı

her seferinde seslendim ama duymadı
kendi dünyasında mutluluğu arıyordu
ki zaten ben değil miydim mutluluğu,umudu
rüzgarına kapılmış gidiyordum son sürat
nerden bileyim bunun oyun olduğunu

gözlerinde başkasında olmayan bir ışık
yüreğinde keşf edilmemiş yalnız açan gül
ellerine el değmemiş sanki yeni düşen damlacık
ve ben belki ezelden ona ölümsüz bir aşık

çiçeklerden en güzelini verdim adı papatya
beyaz güvercinler gönderdim yüreğimden sana
bütün hislerimle teslim oldum
huzur gözlerindeydi huzur sendin
söylesene bana yalandan başka ne verdin

yolun sonuna geldin artık bu son dansın
ben alışığım terk etmelerine yarım kalışlarına
durma hadi git gözlerime baka baka
güvenmekle hata ettim adı sevgi olmayan aşkına

S.K. 09/06/2010