Son çivi Şiiri - Yorumlar

Yavaş yavaş kaybettiklerimize yenik düşeriz. Tükenen, şehirleri büyüten yüreklerdir. Koca bir denizde fırtına çıkmamasına imkan var mı? Ruhumuz hayallerimize ayak uyduramadığında tarifi imkansız bir boşluk sarar ...Aslında her mevsim güzeldir son yaprak düşene kadar.....

Kutluyorum sevgili şair. Çok güzel bir şiir okudum kaleminizden..Adım adım yürüyüp rengini buldum mısralarınızın....

Sevgiler

Tebrikler.Şiir çok güzeldi ve ben severek okudum.Yüreğinize sağlık.......................Halil Şakir Taşçıoğlu

Değerli üstad son kıtana adam vururum öncekiler ki
beni vurur sevgi ve saygılarımla,Eyvallah.mustafa-sufist_sıfır beş

Bu kez büyük bir korkunun hezeyanı yansımış mısralara.Şehir modern insanı boğan bir cenderedir.Şiirde bir memleket karanlığından korkma da sezdim.Şehir şair,şehir yurtsuz olunca sanki bir dünya gidişine karşı duramamanın verdiği çaresizlik,bezginlik ve ürkeklik de var gibi.Anlatımın büyüleyici havası içerisinde neresinden bakarsanız güçlü bir şiir...Kutluyorum tam puanımla sizi ve kaleminizi...Saygılarımla...

çok çok güzeldi.........saygılar

Dört çivisi birden düşen tabelayi! Kasabamın girişine törenle takıldığı günü hatırlamak lazım her şeyin bir sonu vardır diyorum tebrikler hocam.

günümün en degisik ve kreaktiv hikayesini okudum...tesekkurler

Bu güzel çalışmanızı kutlar başarılarınızın devamını dilerim

ÖZGÜN BİR RUH HALİNİN TUTUNACAĞI BİR ŞEY KALMIYORSA:

'Sokrates, ışığı mazgala saklı sokaklarda yerde sürünüyordu
ben oradaydım, bütün pencereler aynı karanlığa açılıyordu
elimi uzatsam dişlenecek, sesimi yükseltsem fişlenecektim
korku, isli bir macun gibi bütün renklerini ağzıma sürüyordu
çocukluğum sanıyordum kendimi, yemesem üşüyecektim.
/ olmasa bir martı, üstüme örtüyordu çığlık kanatlarını …

kilitli her kapı inzibat kuvveti sanki mezarlıklarda dolaşıyor
yazık “ölü canlar“ bile tozuna bulaşacak bir sahne bulamıyor
birazdan yağmur boşansa bardaktan, öylesine sevinecektim
Platon; bir film platosunun makyaj odasında öldürülüyor
cesaret gibi koşarak, sel sularına kapılıp ihbar edecektim.
/ ya sen hangi gölgedesin, saçlarımdan saklıyorsun saçlarını …

gökyüzünde kara bir delik, güneş çok uzaklara kaçıyordu
ne söylerse Aristoteles, artık hiçbir sözü kabul görmüyordu
ben ağzımı bir açsam, öfkemi gıyabiden vicahiye çevirecektim
suskunluğum işte bu sebeptendi, şiddetim içimde tutukluydu
sığınacak tek liman kalmıştı, saklanırsam bilinmeyecektim.
/ tutabilseydim bir kez ellerinden, koklayıp yapraklarını …'

ŞAİR BÖYLE BETİMLER İŞTE.

VE YARGILAR:
'dört çivisinin hepsi birden düşmüş
yurtsuz bir şehir tabelasının tam altında oturuyorum
cıvataları paslı bir cendere, giriyor beynimden içeriye
gene ne olacaksa bana olacak,
çok iyi biliyorum
bu şehir ben oluyorum . DİYEREK SON ÇİVİYİ ÇAKAR.

KUTLUYORUM GÜZEL SAPTAMALARI

KUTLUYORUM ŞAİRİ..

YÜREĞİ ŞİİRLERLE TAŞSIN DİLEKLERİMİ SUNUYORUM.

ESENLİK DİLEKLERİMLE...

keyifli okumalardayım.
bilinmez gizlerde yolculuğa çıktım,nereye kondum yada neredeyim.biz insanlar bastıramadığımız duygularımıza hep bir şahit ararız bu şiirde de şehir olmuş,dillense oda kim bilir neler söyler...

yine sizden yine esrarı içinde gizli dizelerdi okuduklarım kutluyorum..

sevgi ve saygılarım duble sunumda :))