Sonbahar yaprakları gibi düştüm savruldum
Parçalandım toprağa düştüm
Kimin aklına geldim ben bir gün
Bir yıldız gibi kaydım düştüm toprağa sonsuzluğa
Ne çare ki benim için ağlaman
Ne çare ne fayda
Aç kaldım susuz kaldım
Hani kim duydu.
Sesimi Hanginiz duydunuz utanın
Topraktan geldim toprağa düştüm
Ben son çınarınızdım oda devrildim
Hic ağlamayın asmayın resmimi duvara
Koymasın kimse ismimi çocuğuna
Dökmesin kimse mezarıma gözyaşı
Ben son çınarınızdım devrildim,
Düştüm toprağa artık ağlamak ne fayda
Kayıt Tarihi : 30.1.2011 19:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuray Deniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/30/son-cinar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!