Son Can Şiiri - İsmet Can

Dokuz canı vardı yiğidin, hepsini edecekti feda
Akıl değil yürek işi ölüm, yaklaşırken kutlu veda
Sinsice vurdu kurşun, sessizce, çıkarmadan seda
Bir değil, bin askerin çığlığı bu, bayrak uğrunda nida

Ulaklar telaşlı haberde, uçuşuyor kısrakların yeleleri
Can havliyle titriyor endişeden, telgrafların telleri
Yedi koldan ihatalı vatan, esmiyor dağların yelleri
Hüzün çökmüş yüreklere, kurtuluş çabasında emelleri

Yaklaşıyordu binlerce düşman, çıplak bozkır tepeden
Gülümsüyordu şehitlik şu an, birkaç metre öteden
Yere düşmeyen yoktu asla, ALLAH lafzı demeden
Son canı kalmıştı yiğidin, yürüyor şahadet uçlu iğneden

10 05 2013