Son Çakıl Taşı Şiiri - Necati Şimşek

Devirdiğin bendeki en son çakıl taşıydı
Temeller sarsılmıştı, ezilmişti direğim
Akıttığın özdeki, son damla gözyaşıydı
Hayaller yıkılmıştı, çizilmişti yüreğim..

Ummadığım sözleri hayalimde dinledim
Başladığım hevesi, yarım koyup sonladım
Ne kendimi anlattım, ne de seni anladım
Emeller yıkılmıştı, bükülmüştü bileğim..

Söz geçmedi gönlüme inandım her sözüne
Bakmaya kıyamazdım, sen uyurken yüzüne
Zirvene çıkamadan, hasret kaldım düzüne
Ümitler yıkılmıştı, gömülmüştü dileğim..

Söndüğünde anladım gönüldeki mumları
Sordum neden bitirdik en onulmaz sonları
Ne ilk ne de son idik dünyanın yananları
Dilekler yıkılmıştı, savrulmuştu eleğim..

Çok sevmek çok sevilmek ya başlangıç ya da son
Damarlarda kan yanar, gönülde ateşler don
Ya uç yüksel sevgine, ya da gel gönlüme kon
Sevgiler yıkılmıştı, son olmuştu süreğim..

18.07.2009
Necati ŞİMŞEK
Ankara