Son Bulursa Bedenlerimiz

Belki son bir şans verir hayat bize,
Belki son bir öpücükle birleşir düşlerimiz.

Karlı bir gecede alevlerle yanmayız,
Her damlada.
Mutluluk tablosundan yoksun
Bir rüya gibi, boşlukta yüzerken ifadelerimiz
Belki yalnız kalmayız .

Yeni hayatımız serperken tohumlarını ateşe,
Beslerken soğuk bir su gibi alev tohumlarımızı,
Herkes, birkaç perde arkasından
Puslu duvarlar arkasından, görünürken gözümüze
Belki,belki biz yok olmayız..

Kor bir alevde kül olmaz ruhlarımız,
Gökyüzünden yağan alev yağmurları gibi
Bitmez tükenmez bir acı bırakmayınız
Dünyaya,hayata..
Belki son bulursa bedenlerimiz,

Ruhlarımız yaşamı rahat bırakır giderler
Çıkışı istenmeyen bir gül bahçesine..