Son Bulmadan İmtihan Şiiri - Cihat Şahin

Son Bulmadan İmtihan

Tahminimce, geçti ömrün kahiri
Affet Rabbim, son bulmadan imtihan!
Meçhul bana, şu hayatın ahiri
Affet Mevla’m, yad olmadan şu cihan!

Biliyorum, cürümlerim pek fazla
Geçti zira ömr-ü galip hep hazla
Taatiyse, yaptım daim bin nazla
Affet Rabbim, son bulmadan sınavım!

Baki sanıp, şu ölümlü zemini
Koyuverdim, azgın nefsin gemini
Tutamadım, nice sözü yemini
Affet Mevla’m, son bulmadan imtihan!

Melun şeytan, ayağımı kaydırdı
Beni fasık, kişilere uydurdu
Bana beni, pek mübarek saydırdı
Affet Rabbim, son bulmadan sınavım!

Oynayarak, gökten inen dininle
Aldatılar, kullar beni seninle
Her bir günüm, geçer oldu eninle
Affet Mevla’m, son bulmadan imtihan!

Hak ve batıl, türlü şeyler söyledim
Yıllar yılı, gönlü böyle eğledim
Şimdi ise, hak yolunu yeğledim
Affet Rabbim, son bulmadan sınavım!

Rehber edip, heva ile hevesi
Yaptım cismi, bu ikinin devesi
Mevt’in ile kestirmeden bu sesi
Affet Mevla’m, son bulmadan imtihan!

Nefis aklı, getirince keleğe
Pek hoş şeyler, yazdırmadım meleğe
Önem verip, dilimdeki dileğe
Affet Rabbim, sonlanmadan sınavım!

Cihat ŞAHİN
23.09.2023-İZMİR