Son Bir Kıyak Yap Şiiri - Menderes Dağla ...

Ayakta durmaya, dermanım kalmadı
Uykum geldi, bu kirpiklerim düşüyor
Beyaz bayrak çekmeme, gerek kalmadı
Ruhum soğuk geceye, teslim oluyor

Burada herkes, sevdiğine kavuştu
Sen neredesin gülüm, neden gelmedin
Seni beklerken, bende dertler oluştu
Sen gelip beni, neden mutlu etmedin

İçimde acı nağmeler var, inleyen
Görmek istiyor seni, bu mahzun kuzun
Nerede, bu gözlerimi büyüleyen
Ruhumu şenlendiren, güzel ay yüzün

Göz yaşım, yanaklarımı ıslatıyor
Neden gelip, ellerimi tutmuyorsun
İçimde dinmeyen isyanım, artıyor
Neden gelip te, teselli etmiyorsun

Artık gözüm kararıyor, çok halsızım
Şu göklerde, şimşek olup çak Emine
Gözüm aydınlansın, bakayım resmine
Belki biraz diner, yüreğimde sızım

Sensiz yaşamanın, hiç bir anlamı yok
Madem ki inat ettin, gelmeyeceksin
Bana, yalnızlığı reva göreceksin
Mademki bana, mutluluğu gördün çok

Bari son bir kıyak yap, ruhumun eşi
Hiç olmazsa, yel olup es lodos gibi
Götür derede, bir kuytuya at beni
Bundan sonra yaşayayım, gazel gibi