Son Bir Kez Şiiri - Ayşe Akçay

Gidişinin üzerine yıllar örtülse de,
Sinmiş bir kere, derinlerime sevgin,
Yılların buğulaştırdığı yüzünde,
Bir tek gözlerin belirgin.

Yalnızlığım yine koşuşturuyor, bir telaş,
Odamın çıplaklığında,
Acılar şenlik yapıyor; sessiz sakin,
Kalbimin sokaklarında.

Her geçen gün içimde gençleşen sevgine inat,
Yaşlandı sensizliğim,
Ağırlığını taşıyamadı umutlarım,
Yıldı tesellilerim,

Göz yaşlarım, son yolculuklarına çıktılar bile,
Akıyorlar ince ince,
Her gece dinlediğim hüznün melodisi,
Daha bir içten çalıyor, bu gece

Belki bir gün gelirsin diye sakladığım şarap, masamda,
Sensizliğime kadeh kaldırıyorum,
Küf tutmuş anılarımla,
Son bir kez geziyorum.

Elimde, yıllardır bakmadığım ayna,
Her bir çizgide, seni sayıyorum,
Karşımdaki bu bedbaht adamla,
Artık vedalaşıyorum

Ölümün sıcaklığı, bedenimi ısıtıyor,
Korkmuyorum, varsın gelsin,
Çaresiz, sensiz yarınlarımı,
Artık yırtıp atıyorum.