Düğümlendi kelimeler, kâğıda dökülen boğazımda...
Kırmızı mürekkepler aktı, kalemimin ucundan baharıma…
Sessiz girdaplara gömüldü umutlarım, denizin dalgalarında…
Kırıldı hayallerim, yapraklarımın dalındaki solan tacında…
Kasık kavruldu bedenim engin güneşin, zalim bakışlarında…
Yıldızlarım söndü yavaşça, meşale ile tuttuğum avucumda…
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Çığlıklar yankılandı semanın uçsuz bucaksız kollarında…
Boynumun bükülen çiçekleriydi, gözlerime gülen son baharımda…
Yürekten alkışlıyorum 10 puan
Demek ki kişinin baharına renk veren bir başka şey var yüreklerde boy veren... Ne yaşı ne başı, ne yaz ne de kışı…
Kaleminize sağlık Sayın Mehmet Çiçek...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta