Düğümlendi kelimeler, kâğıda dökülen boğazımda...
Kırmızı mürekkepler aktı, kalemimin ucundan baharıma…
Sessiz girdaplara gömüldü umutlarım, denizin dalgalarında…
Kırıldı hayallerim, yapraklarımın dalındaki solan tacında…
Kasık kavruldu bedenim engin güneşin, zalim bakışlarında…
Yıldızlarım söndü yavaşça, meşale ile tuttuğum avucumda…
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Çığlıklar yankılandı semanın uçsuz bucaksız kollarında…
Boynumun bükülen çiçekleriydi, gözlerime gülen son baharımda…
Yürekten alkışlıyorum 10 puan
Demek ki kişinin baharına renk veren bir başka şey var yüreklerde boy veren... Ne yaşı ne başı, ne yaz ne de kışı…
Kaleminize sağlık Sayın Mehmet Çiçek...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta