Düğümlendi kelimeler, kâğıda dökülen boğazımda...
Kırmızı mürekkepler aktı, kalemimin ucundan baharıma…
Sessiz girdaplara gömüldü umutlarım, denizin dalgalarında…
Kırıldı hayallerim, yapraklarımın dalındaki solan tacında…
Kasık kavruldu bedenim engin güneşin, zalim bakışlarında…
Yıldızlarım söndü yavaşça, meşale ile tuttuğum avucumda…
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Çığlıklar yankılandı semanın uçsuz bucaksız kollarında…
Boynumun bükülen çiçekleriydi, gözlerime gülen son baharımda…
Yürekten alkışlıyorum 10 puan
Demek ki kişinin baharına renk veren bir başka şey var yüreklerde boy veren... Ne yaşı ne başı, ne yaz ne de kışı…
Kaleminize sağlık Sayın Mehmet Çiçek...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta