Son Baharda Hüzğün Şiiri - Veli Pan

Sonbahar gibiyim bugün, kelimeler dilimden dökülür
Hazan dolu bir mevsim, geçen yıllar geride kalır.
Hatıraların izleri soluklaşır, sevinçler unutulur,
Saçlarımdaki siyahlar gibi, göçmen kuşlarda kaybolur

Ormanlar sessizce sararan ağaçlarla donanır
Kaybolan sevgiler, biten aşklar, yürekleri dağlar.
Hatıralar gelince akla, unutulan yüzler hatırlanır,
Geçen yılların ardında, hayal meyal siluetler gözler buğulanır

Yaprak dökümü gibi kaybolan dostlar, eski anılar,
Dostlardan koparan, ah o yılların yankıları bir başka harlar.
Sonbaharın melankolisiyle dolup taşıyor içim
Geçmişin izleriyle dolu bir mevsim, sonbaharın hüznüne sarıldım bugün

Yılları devirmişim, yaşıyorum işte son baharda bir gün
Kur masayı arkadaş geçmez içmeyince boğazımdaki düğüm
İçince gör beni, bitmeyen hayallerimi anlatacağım bir düşün
Doldur arkadaş kaybolsun artık bu hüzün