Sarıydı,
Sonbahardı
Nemliydi,
Ağlıyordum.
Islaktı,
Üşüyordum.
Seni düşünüyordum
Isınıyordum.
Sen içimde gülüyordun.
Unutmam demiştim
Unutmuyorum.
Sen içimde büyüyordun.
Yerde yatan sarı yapraklara sor
Biliyorlar,
Bildikçe soluyorlar.
Yeni başlamıştın,
Soğuktu, kıştı.
Olgunlaştığında bahar
Herşey gibi capcanlı.
Sarıydı, sonbahardı.
Avuçlarımda kuruyan,
En son bahardı.
Kayıt Tarihi : 20.10.2003 16:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnan bana sevgilim inan,
Evimde senliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski serap.
Ben sende yaşıyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Rüzgarlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi fark edemezsen,
Rüzgarların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki olmuşum.
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede,
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.
ibrahim derin [email protected] antalya
TÜM YORUMLAR (3)