Mevsimlerin en güzelindeyiz yeniden
Gelin güzelliğinde beyaz gülüşler sunuyor
Badem ağaçlarından bahar dalları
Bense derin uykulara dalmak istiyorum
Gebe doğa, yeni bir bahar doğururken.
Ötücü kuşlar duyulmuyor kulaklarımda
Uyanan böceklerin ayak sesleri nerede
Deliler gibi koşuşturan, gönül kuşunu
Yakaladığı yerde gagasından sevgiyle öpen
Yüreğim küskün, kendisine bile.
Krizalit gibi çatlayıp çıkmak istese de
Ruhum kendi kasvetli kozasından
Baharlar taşımaz artık bu ağırlığımı
Usanır mevsim bile içimin karartısından.
Çılgın ümitler bir deniz kuşunun
Ümitsiz bakışlarında takılıp kaldı kalalı
Kargalar gülümsüyor kurnazca artık ötelerden.
İçimde gülümseyen çocuk, sana da elveda
Şarkılarım bile kırık plaklarda cızırtılı
Gömmüşüm içimdeki sevgi sözcüklerini
Şiirlerim kuytularda saklanıyor sözcüklerden
Seksek oynayan tüm dizelerim saklambaçlarda.
Kırpık düşlerimi toplardım her zaman
Yeni düşlerle harmanlar saklardım beyin penceremde
Anılar bile ceplerimde karışmış biribirine
Düş zenginiyken adım sıkıntı olmuş birden.
Böylemiydi benim baharlarım, söyleyin dostlar
Sevda yangınlarımı size anlattım bütün baharlar
Yüreğimin kan kırmızı gülünde bir tırtıldım
Gülücükler dağıtan, seven,okşayan, öpen.
Bir su birikintisinde seyrettim aksimi
Saçlarım daha beyaz,yürek dargın, beden yorgun
Böyle değildim diyorum size ben
Sevda terk eyleyeli böyle oldum.
Uzaklardan bir uğultulu ses var kulaklarımda
Duyuyorum
Şöyle fısıldıyor
Bu bahar ne ilk ne de ikinci bahar
Sevdalın seni terk eyleyeli
Artık bu bahar senin için son-bahar.
05.04.2007-Ankara
Esel ArslanKayıt Tarihi : 5.4.2007 15:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
