Son Bahar Şiiri - Yaşar Kırca

Yine geldi o mevsim
Almış yaprakları eteklerine
Ha döktü ha dökecek yerlere
Sarısı, kızılı, yeşili ne varsa
Doldurmuş hepsini aynı kefeye
Ah! Son bahar
Hazanların mevsimi
Alıp gittin yine benden beni
Baharımı, güneşimi, hayalimi
Ben sende kayboldum
İzlerken eşsiz güzelliğini
Sevdiğimin saçları gibi değil mi?
Sırma sırma yaban kavakların
Her yere düştüğünde
İnce belli yaprakların
Üstünü nasıl da örtüyor baharımın
Sana kızsam mı, sevsem mi bilemiyorum
Hüküm sürdüğün o dağlar var ya
Kalmaz ne sana ne de bana
Sen sevginin aşkın mevsimi ol
Dokunma ağaca, dala, yaprağa
Yaprağını döktüğün bütün ağaçlar
Sensiz kavuşacak nasıl olsa bahara
Ah! Son bahar
Hazanların mevsimi
Ağaçlar içinde bir garip ağacım ben
Bırak yapraklarım yeşil, diri kalsın gövdem
Dallarımda kuşlar cıvıldasın her dem
Hayallerimi toprağa karma ne olur
Bahar gibi özlediğim sevgiliyi
Kara kışlara yorma ne olur.