son gemi,
son otobüs,
son tren gibi...
son bahar da geldi,
sen gelmedin yine...
artık,
çiçekçi dükkânları mezarlık gibi gelir bana,
kuş sesleri siren gibi!..
sittin sene iyileşmez bence,
bu gönül yarası...
ben diyeyim şir-i pençe,
sen de kangren gibi!..
sonunda kavuşmak yok,
ucunda ölüm var evet!..
özlem var,
sitem var,
hüzün var...
kim bilir,
belki de bu seferki,
benim için gerçekten son bahar...
Kayıt Tarihi : 3.9.2020 13:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Turan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/03/son-bahar-158.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!