Son Bahar Şiiri - Mücahit Karaçınar

Saçlarıma kanat takmış rüzgarlar
Ellerime sızmış titrekliği sonbaharın
Ayaklarımda hışırtılar durmadan
Karıştırıp duruyor dünyayı
Gözbebeklerime karışıp zaman
Akıp geçiyor selamsız sabahsız
Bir sonu olmalı bu akreple yerkovanın
Tik taklarını duymadan uyanmalı bir gün bahar
Sararmadan hışırtısız gezmeli ayaklarım yaprakları
Ellerime gün ışığının sıcaklığı doluşmalıydı
Dolaşmalıydım dünyayı yayan
Ah zaman kıymetini bilmediğim bahar
Yaşatmadan yaşlandırdım dar kalıplarda
Ruhumun son bulan akşamını
Dondurdum yıldızlara mehtaba
Halbuki sabah olmalıydı
Açmalıydı çiçek gözbebeklerime
Kulaklarıma kuşlar ötmeliydi
Burnuma hoş kokular
Daha fazla şükretmeliydim
Allah'a...