Son Bahar Şiiri - Kemal Doğanay

Martıların sesi çığlık çığlığa,
Balıkçı limanda kürek çekiyor.
Tutmayın ne olur artık bırakın,
Bu sesler ruhuma huzur ekiyor!

Karanlık gecenin sabahı gibi
İçimde heyecan coştukça coşar
Umutlarım taze yeni doğan gün,
Bırakın bekleyim sabaha kadar!

Kapımı üç kere çalan postacı
Boşuna bekleme unuttum seni
Artık ne mektup var, ne de bir selam,
Erken uyandırdın bu sabah beni!

Gözlerim ufukta bekler dururum
Sahilde martılar kanat çırpıyor
Deniz öyle sakin bahar havası,
Çocuklar kıyıda gözün kırpıyor!

Aslında sonbahar yaprak dökümü
Hava ılık ılık rüzgar esiyor
Kar yağmış yurduma yollar kapalı,
Ayvalar dallarda bizi ye diyor!

DOĞANAY’ım gördüm gök yüzü mavi
Son bahar gönlümde ayva sarısı
Martılar denizde çığlık atıyor,
Geçiyor ömrümün burda yarısı!