Bir lodos deldi geçti, şakağımdan içeri.
Ana kucağıymış gibi asfalta, serildim.
Nihayet galip geldi, pişmanlık denen çeri.
Kuşlar kadar dahî bahar görmedim, derildim.
Kış günüydü omzumda yalnız bir ceket vardı,
Öyle alelâde değildi vatkaları ateşten,
Yaksa bile, sırtımı dayadığım duvardı.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta