Bir lodos deldi geçti, şakağımdan içeri.
Ana kucağıymış gibi asfalta, serildim.
Nihayet galip geldi, pişmanlık denen çeri.
Kuşlar kadar dahî bahar görmedim, derildim.
Kış günüydü omzumda yalnız bir ceket vardı,
Öyle alelâde değildi vatkaları ateşten,
Yaksa bile, sırtımı dayadığım duvardı.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta