Son An. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Son An.

İster'de ister İnsan,
Değer verilsin, Sevilsin sayılsın,
Mallarına mülkler katılsın,
Tahtına serpilsin uzansın,

Uğrunda ise,
İlahlık taslamak tan’da geri durmaz,
Nil nehri insan kanına boyansa,
Zalimliğine doymaz zulmü bitmez,

İster'de ister insan,
Ölmeyi hiç dilemez ve beklemez,
Üstüne dalgaların kapandığı görse,
Son anında tövbesi ve affı işlemez,

Burası ilk durak,
Dünya hayatı, Ya İman ile Burak,
Ya imansız ateşe giren ahmak,
Son vakte bırakan yalancı alçak,

İster'de ister insan,
Rabbinden nimetler bahçeler,
Ne gözü doyar ne nefsi haz eder,
Bir fırtına gelir eser,Ne ekini kalır,
Nede hasat yapacak ömrü,ve yaşamı boşa gider,

(Yunus, 90-91
Nihayet (denizde) boğulma haline gelince (Firavun): Gerçekten İsrailoğullarının inandığı Tanrı'dan başka Tanrı olmadığına ben de iman ettim. ... Ona; Şimdi mi iman ettin! Halbuki daha önce isyan etmiş ve bozgunculardan olmuştun. ' ) Allah bizi tövbesini son anda bırakmayanlardan eylesin.AMİN.