SON AKŞAM Son akşam söylemiştim ona Farkında olmadan bakışlarımla, Hissettiyim ayrılık rüzgarının üşüten esintisini, Sonra haberler yolladım ayrılık şarkılarının bestekarlarına. Bestelesinler diye ayrılığın bu sırça gelinliğini Anlayanda oldu bunu anlamayanda O gün bu gündür kaşlarını çata çata gelir geçer yolumdan Ne bir tebessüm nede bir selam. Baş başa oluyorumda ara sıra Yalnızca hayaliylede olsa Geçenlerde dediki Tanımaz kimseyi hıçkırık ruhsa, Rotasız bir gemi gibi seyredip durur Engin bir meçhulü dele dele Devam etti sonra dipsiz düşünceleriyle Nasıl imar ettiyimizi o beraberliğimizi, Ruhumuzda nasıl hissettiğimiz onun sevincini Hangi nadide çiçeklerle yaptığımız buketi Ve sonra hüzünle gösterdi Ayaklar altına dökülen emelleri. Sanki bir ölmezliğin ruhunu çiziyordu Sonra ayrıldı elleri ellerimden Uzaklaşıp kayboldu bir boşlukta hafiften Evet hafiften bir sızı yine alevlendi Taa gögüs boşluğumda derinden
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta