son pazar gününün anısına tazeledim çayımı
belki de hüzünlerimin son haykırışıydı
kim bilir hangi sahilde dalgalanıyordu biçare sessizliğimiz
kim bilir varamadığımız kaç orman kül olmuştu
gözlerine teslimiyetimin son seferiydi
saçlarını sakladığım kitabın son sayfasıydı
yürüdüğümüz sokağın son bekleyişiydi
ve bu şehirdeki son saatlerimizdi
bazı şeylere veda etmek gerekiyordu
yazdığım şiirin son dizesiydi
dün akşam vaktinde rastladım kendime
kendimle içtiğim son rakıydı
Kayıt Tarihi : 18.7.2024 20:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!