"An"ların içinden
önce
Sesi gitti,sonra nefesi
ilmek ilmek ,milim milim
Eksilir durur sökülen yeri
Uçurum oldu derin kederi
Acıtır,kanatır ama alıştırır.
İnsan!
her şeye alışandır!
Baharlar bekler, güzler bulur
Çiçekler açacakken fırtınaya tutulur
Hayat dövdükçe
Kendi içine sürgün
kendine kırgın
Kendi çıkmazından çıkamaz kaybıolur
Kaybolur
Kahrolur
Kayıt Tarihi : 18.3.2024 09:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!