Kıymeti vaktinde
saklıdır hayatın...
Geçer ömür yine önümden;
yetişmem
vedasından olduğumun
ya da vedasına kaldığımın rüzgarına...
Gönlümde
son bir silueti kalsın diye;
kimi son kez gördüğümdür
yevmiyesi ahirimin...
Ya da
kimden son kez olmuş,
kimin son anını
kaçırmışım diyedir
keşkelerim...
Değirmenim
acıya döndü benim;
gönlümde tütenin
nöbetini tutmaktır
hasadım...
Ben ki o sıratın,
mecalsiz kalanı...
Ben ki o arafın,
eksilen tarafı... K. Adsaz
Kayıt Tarihi : 9.8.2023 12:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!