Fırtınalar kopuyor içimde
Kafamdan kalbime rotasını bozmadan ilerleyen bir tren
Vagonları hatırlamak istemeyeceğim anılarla dolmuş
Kendimden kurtulamıyorum
Kendimi kurtaramıyorum
Zamanın ve yerin tam belirgin olmadığı ne olduğum hakkında bir fikre sahip olmadığım bir anı
Ruhumu kurt gibi kemiriyor
Bir oda hayallerimde döngüye girmiş
Buz tutmuş duvarları kimsecikler yok
Bir tabure görüyorum ve hemen üzerindeki avizeyi
Ses tellerimdeki yalnızlık kalbimden kopan şiirlerle sarılı
Günler birbirini kovalaya dursun
Ben zamanımı burda noktalıyorum
Kayıt Tarihi : 21.2.2024 12:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!