Şiir defterimi sana bırakıyorum.
Canın sıkıldığında, bir gün ben geldiğimde aklina.
Hatta kendinle övünmek istediğin bir anda.
Açarsın seslenisimi okursun bir mutfakta yada bir odada.Ama dileğim olsun,los ve mum ışığı altında. Votkani yudumlarken yanlizliginda.
Alisi,oguzhani,savcısı,haydarisi hele dost bildiğim dostun
olmasin yanında.Dost kazığı neymiş anladım sonunda.
Elveda sana elveda beni çaresiz bıraktığın ana.
Midesizlikle kalacağın bu hayatta.
Sana söylemek istediğim şey;iyi bir Ebebeyin olmayı başar bari bu hayatta.kotu huylarını ornek alacak insan bırakma arkanda.simdi Senin cumlenle konuşmak istemiyorum birdaha.Sen Sakin 13 martı unutma....
Emrah Gurses
Kayıt Tarihi : 21.3.2022 12:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Belki degistirim bu karaktersiz hayatini diye adadim kendimi sana' acidim sonra sevdim ama anladimki, cok deger verince insanlar eksikliklerini unuturmus. Sen unuttugunda beni,ben bu eksikleri gormeye basladim.ve soyle bir kaniya geldim.Karakter insanın kaderidir....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!