Son Şiiri - Necati Nevrul

Bana demişti üstüme düşeni sevmem
Para vereni hiç sevmem arabanı sorani dahi
Kiskanani hiç istemem ben istersem
Tam severim kafayı dahi yarim seversem deliririm
Kendi aradığı zaman sevinirim mutlu olurum
Aramadığı zaman hasta olurum mutsuzum
Nasıl iştir bayan dediğin ilgi ister
Hediye ister mutluluk için genelde
Kendiliğinden alır verirsin,para bile niye verdi almasaydın hep böyle

Üstüne düşünmezse aramazsan kendi ararmış meğerse
Böyle bayanlar kaçanı peşini bırakmazmış
Bundan isteklerim bana ne yakınlık yok bende
Bakalım ne olacak göreceğim ilerde
Sevgiye yakınlığa ihtiyacı var aslında öyle duruyo ayakta
Ilgisizlik olunca göreceğiz nasılsa bi gün çöktüğünü
O zaman anlayacakmış gibi geliyo bana
Ben ilgi şefkat bekliyorum diyecek nasılda öğrenecek hayatı gün gelecekte
Isı oldumu sıcaklık yüzdensen derece
Bitince işi selam sabah nerde
Böylesini hiç görmedim hiç bende
Görecek gerçek sevgi nerde kendinde mi nerde
Arayacak o zaman kaçırdığı fırsatı nerde o gördüğüm
Ilgi sevgi yakınlık maddi,manevi karşılıksız sevgiyi
O zaman çökecek kahır olacak eskisinden beter olacak
Herkes tarafından iteklecek göreceğim duyacağım
Ozulmiyecegim,acimiyacagim bende tekme atacağım
Ozaman umutsuz kalacak etrafı kaçacak zaten ondan
Kaçıyorlarsa, baktıkça yaptıklarına soğuyor insan
Son son ne hali varsa görsün aynı fas aynı hamam
Böyle gelmiş böyle gider değişmez bu son