Bir bardaktan bir bardağa
su boşaltırcasına akıp gidiyor duygularım,
amacım başkalarının mutsuzluğundan mutlu olmak değil,
sadece yıllar önce tohumu atılmış bir ağacın meyvelerinden korkuyorum.
Önce dalın rüzgarı isteyişi,
Rüzgarın esmeyişi, yüz vermeyişi,
Sonra dalın yeşillenmesi, güzelleşmesi,
Rüzgarın aklını çelmesi…
Kayıt Tarihi : 17.3.2004 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!