Son Şiiri - Emin Çelimli

Her ilkin bir sonu vardır
İyi veya kötü biten
Aslında o son
Yeni bir ilkin
Umudun başlangıcıdır
Ne ile karşılaşacağını bilmeden
Açılır meçhule yelken yeniden

İlk ile son arasında
Ne çok yaşanmışlıklarımız kaldı
Islanmış yastıklar
Kurulmuş hayaller
Çisil çisil yağmurlar yağmıştır saçlarımıza
Yüzümüze gözümüze güneşler doğmuştur
Anlatıverse yüreklerimizin dili olsa da keşke

Özlemler çıra oldu yüreğimdeki yangına
Rüzgârlarsa körük
Alazın cayır cayır yakmıştı bedenimi
Bulutları hayal edip yağmur bekledim
Boşa yandığımı çok sonra anladım
Çok yıllar geçmiş olsa da
Varıyorsun er geç farkına

Çalkalanıyor yüreğim yakamozlar gibi
Yanarım sönerim
Tekrar yanarım tekrar sönerim
Anladım ki hayır yok artık bu aşkta
Topladım pılımı pırtımı bana ait ne varsa
Düştüm yollara
Kaldı bir hayat hikâyesi arkamda
Ben ki Seni hep kendime ait bilirdim
Öyleymiş de şimdi şimdi anladım
Her şeye rağmen bırakamadım arkamda
Bana gitme kal kal demesen de
Götürüyorum her şeylerle beraber Seni de
Seni de