Baharları sevmem
Ve yeni filizlenen çiçekleri...
Kurumuş yaprakları severim
Ve sonbaharları...
Daha anlamlıdır çünkü bir bitişin öyküsü.
Geceleri severim ve yıldızları...
Ay ışığıyla aydınlanmış kurak toprakları...
Bitişler güzeldir ve son buluşlar
Çünkü her sondadır güçlü alkışlar...
Anlamlıdır yok oluş ve yeniden doğuş
Bütün anlamsızlıklar can verirken.
Ben sonları severim...
Çünkü her son yeni bir başlangıçtır
Ve kaçıştır kendinden....
Kayıt Tarihi : 23.7.2016 09:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Nevzat Tatlıdıl](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/07/23/son-535.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!