Son... Şiiri - Talat Özgen

neresinden başlıyayım bilemiyorum
hayat denen
şu
yaşamın..
bazen topal
bazen kambur..
aslında kabulum
olsa
bazen
ama nerde..
her
anı gibi
her
anı..
üşüşmüş başımıza,
almış bizi eline,
kırbaçı
da diğer elin
de..
vuruyor
ömrümüz boyunca
gönlümüze..
atılmışız yalnızlığın inlerine
karanlıklar mucizenin
ertesinde..
ağlıyor umut,
ağlıyor zamansız vakit..
goncası yokluklara
malum..
dert küpü
kulakta küpe
dinleyen kim
atılmanın çöplüğün nezninde..
duyan da kim
soran da
kim
sensizlik diyarların da
göçebe misali..
an
meselesi an
soluğun kursağın
da
ki,
alırsın veremezsin
veririrsin
alamazsın..
film şeridi başlar artık geçmeye
gözlerinin önünden..
an
meselisi an,
o
an
o
an
yazması..
SON....

(Berlin,06.04.2015)