Bu bir başlangıç değil,
Son noktası da konmamış
Virgüllere, bağlanmış yaşamın
Tasalar, üzüntüler parantez içinde
Sevinçleri çığlık, çığlığa
Ölürlerdi yüreğinde…
Yakarır durur her şey…
Yerini alır soru işaretinde…
Her şey gözlerini dikecektir size
İki nokta üst üste konunca
Zaman en iyi ilaçtır…
Kalbinize bir ünlem düşünce…
Zorlukları kazıyarak tırnak içine
Kim bilir ne pahasına?
Asıl olan saygınlığı yitirmemektir,
Yan yana çizgiler çekilmiş olsa da
Yarınlar gelecek hep umutla…
Sen son noktayı koymadan düne…
Kayıt Tarihi : 27.3.2015 21:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atilla Yükün](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/27/son-513.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!