hayata başlamak için hep bir sebep aramak
böyle yorgun argın her gece
bittiğini kabul etmeden
yitirdiklerini geri almaya çalıştıkça
hep daha fazlasını kaybederek
her gün eksilerek
azalarak
gecelere özlem duyarak
ve geçmişe
seçilmiş anılara
gereğinden fazla dayanarak
ölümün senden alacağı bir şey kalmasın diye
sıfıra yaklaştırmak kendini
her gün
her saat
her dakika
koparıp atmak
sökülüp atılmak hatta
ey pek de yaşanılası olmayan sefil hayatım
çürüttüğün ruhumdaki meyveler de sana hediyem olsun…
Kayıt Tarihi : 7.4.2017 00:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Dokumacıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/07/son-493.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!