Son Şiiri - Pervin Özkan

Gece…
Uykusu kaçmış bir sondu
Ruhunu saran ateşten bir küre
Pervasızca tırmanıyordu.
Bir anahtar vardı elinde sonun
Hiçbir kapıya olmuyordu
Yağmur yağıyordu geceye
Damla damla birikiyordu gece
Herşey siyahı çekiyordu…

Gece…
Olağandışı düşler yerleşmişti geceye
Yeni yetme sonlarda uyduruyordu
Ne kadar korkak …
Ne kadar cesur
Sanki dalga geçiyordu
Hiçbir rengi yoktu.
Herşey siyahı çekiyordu.

Gece …
Karanlığın içinde kaybolmuş bir gece,
Mahkum düşler siyahtı
Sona önceden yazılmış bir yazgı vardı
Nafileydi çabalar, çekiliyordu geceye
Eline çarpıyor, dile geliyordu
Binlerce geceden bir gece..bu gece
Son yine üstünü örtüyordu