Yol kısa
Menzil yakın
Toz toprak içinde raylar
Adım adım eksilmekte ümit
Güz sancıları bile yok artık
Gidilecek yer belli
Bir avuç toprak,biraz pişmanlık
Bir demet çiçek,bir tas su
Geri dönülmez artık bu yoldan
Çoğu gitti,azı kaldı
Son yakın
Ama belli değil kaç durak sonra
Daha kaç nefes
Kaç acı ya da kaç çığlık var tüketilecek
Her şey yalan,belki bir rüya bu yolculuk
Söyleyecek var mı,daha kaç nefes
Kaç mağlubiyet sonrası
Hangi durakta inilecek
Yalnız ve umutsuz
Kayıt Tarihi : 3.7.2014 14:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlknur Kavrar](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/07/03/son-455.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!