Bir büyük deprem gibi vurup geçtin ömrümden,
Bilmem bu enkazla ben nasıl baş edeceğim?
Afet sonrası gibi viran olan gönlümden,
Nasıl af dileyecek, nereye gideceğim?
En parlak yıldızların, en mavi denizlerin,
Korkunç bir karanlığa büründüğü bu yerde,
Yıkılan umutların, onarılmaz izlerin,
Sonsuz bir yalnızlığa hükmettiği seherde.
Hangi tarafa dönsem bir feryat bir hıçkırık,
Bu benim yürek sesim, bu benim dağılışım.
Güzel olan ne varsa paramparça ve kırık,
Dilimdeki son isyan seninle yanılışım.
Bir sevda öyküsünün yerle yeksan olduğu,
Bülbülün usul usul can verdiği gece bu.
Kireçli bir bahçede açan gülün solduğu,
Bir veda mektubuna yazılan son hece bu.
Bir büyük deprem gibi vurup geçtin ömrümden,
Kaderime yazılan yazının suçlusu kim?
Afet sonrası gibi viran olan gönlümden,
Kıyamete devrolan hesabın borçlusu kim? ..
Sevinç Atan
Sevinç AtanKayıt Tarihi : 29.4.2011 00:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinç Atan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/29/son-412.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)