Son pazartesiydi...
Kış gününde son bulan bir pazartesi
Kapıda kar, camda buhar
İçimde bir ürperti, bir soğukluk
Bir korku var yüreğimde
Gidecekmişsin gibi...
Son pazartesiydi ömrümün yolunu kesen
Gece ayaz, yalnızlık buruk ölüm soğuktu
Hayat durgun, yaşam sessiz, aşk nefessizdi
Bir pazartesiydi ömrüme nokta koyduğun gün
Kayıt Tarihi : 25.11.2010 16:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Murat Köktaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/25/son-399.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!