Saç kalmamış diş kalmamış
gardaş sende iş kalmamış
bir zamanlar artist gibiydin
o zamandan eser kalmamış.
Geçti ömrün ahla vahla
bazen oyun bazen sazla
çırçır böceği misali gibi
geldi çattı karakış anla.
Artık dönüş yok geriye
ecelin çağırır gel beriye
mutlak sondan kaçış yok
servetin sevenlerin kalır geriye.
Amel küpün dolu ise
hiç korkma düşme yese
sınıfta kalmaz geçersin sen
iyi çalıştıysan dostum derse.
Kayıt Tarihi : 21.8.2010 16:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Muslu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/21/son-390.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!