Son Şiiri - Gülden Avcı

Nefret!
Mahremimdesin artık..
Hayatımın yakınında bile yer yoktu sana..
İçime giremeyeceksin..
Yatağımdaki bir yabancının yapabildiğisin bana!

Savaş!
Değerli gördüğüm her şey için uğraştım..
Kaybedecek bir şey yoktu,çabaladım..
Galip geldiğim tek konu nefret idi..
Malubiyetlerimle sevinmeye razı kaldım..

Sen!
Karanlık kalbine yapabileceğim bir şey yok artık!
Düşüncelerin de aşkın kadar kısır!
Parıltılarımdan sana da verme fikri,aptallık!
Hayatımdaki öneminin tek izahı, evet sıfır!

Aşk!
Hayat makinesine bağlı yaşayan tek canlım..
Fişinin kontrolünü kaybettim..Sende artık!
Çekilene kadar yatağının başındayım..
Son nefesin yüzümde bir buz parçası kadar soğuk!

Son!
Uzaklaştıkça yaklaştığım ünlemim..
Kaybedenlerin makus finalinin adı..
İşte son bulacak tüm çektiklerim..
Gittikçe zehirleşiyor acının ağzımdaki tadı..

Gülden Avcı