göz pınarlarımdan yaşlar bırakıyor kendini sonsuzluğa
hepsi aceleci,hırslı ve biraz da korkak
hepsi kendi toğrağına hasret.
artık özlemekten bitap düşmüş yüreğim
son kez yürüyor bu sokaklarda
sigara kokusuyla karışık keskin toprak kokusu
adını sayıklıyor her damlada.
adın soyu tükenmiş bu aşkı
içimde yeni doğan bir çocuğa bakar gibi büyütüyor.
bir yıldırım daha gökyüzüyle sevişir gibi bir yanıp bir sönüyor
ben yine sende
senin hasretinde boğuluyorum...
Kayıt Tarihi : 1.7.2009 12:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Deniz Kayaoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/01/son-338.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!