Son Şiiri - Muhammet Mahmut Eski

Son ne bir vedadır ne bir başlangıç
Arafta kalmış gibidir;
Sallanır durursun ipi kopuncaya kadar salıncağın
Düşersin, yüzün gözün çizilir
Düştüğün yer sert topraksa eğer
Belki bulutlarda gibi hissedersin kendini
Tüğden hafif bir kucaktır düştüğün yer
Ayakların yerde mi değil mi bilemezsin.
Son senden birşey almaz, götürmez bir parçanı
Daima ekler üstüne;
Bazen külfeti bazen mesuliyeti bazen de mecburiyeti
Ağırlaşırsın, bir uçurumdan sona doğru gitiğini düşünerek
Bırakırsın kendini sonu olmayan mekana gidersin

Taşköprü 16.01 27.01.2009