Son Şiiri - Mehmet Tunçer

Aç yelkenlerini
Demir al artık bu’’ köhne limandan ‘’
Yaşanmış yaşanmıştır deyip
Bırak kendini yeni esintilere
Bir fırtınaydı seni bana sürükleyen
Tamam işte dindi fırtına
Dinlendin,soluklandın,nefes aldın.
Git artık….
Bu yorgun,köhne liman
Sensiz ne yapar diye de düşünme
Bulur nasılsa çıkar bir yol
Hem sonra görüyorsun..
Çürümeye başlamış iskelesi
Her dalga alıp götürüyor bir parça
Üç beş yıla kalmaz
Çöker nasıl olsa…
Git şimdi..
Bırak kendi haline
Unut gitsin, unuta bilirsen
Hiç ugramamış gibi bu limana
Yaşa bakalım..yaşaya bilirsen...
Sayki yaşadın.
Yıllar sonra..
Belki de bensiz kalan bu dünyada
En mutlu olduğun bu anda
Doğum sancıları çekerken
Doğum günü kutlarken….
….yada işte öyle bir gecede…
Sönünce evinin ışıkları..
İşte o zaman...Tamda o zaman.
Gelivereceğim aklına…
Tatlı tatlı gülümseyecek
Dediğin çıktı be koca adam
Bende mutluyum işte diyeceksin...
İşte tam zamanı
Aç yelkenlerini
Bırak dolsun yeni esintilerle...