Son Şiiri - Güven Güvener

Aşk karşılık bulamadığı zamanlar
Getirir acıları beraberinde
Ağrılar içinde yok olur yaşamlar
Karanlık puslu bir gecede
Kan ağlar ruhu bedenin
Ölüme giden trenin ilk düdük sesiyle
Her kompartımanında
Ayrı bir yüz,ayrı bir hikaye
Yitip gitmek değildir pişmanlıkları
Geride bıraktıkları gözyaşları
İçindeki dostları,sevdaları,ana babaları
Gözlerinin hep arkada kalmasıdır
İçlerindeki bütün acıları
Dönüşü yoktur bu yolun
Bindin mi bir kere bu trene
İnilmez
Geç kalmaz asla gideceği yere,
Zaman,her zamankinden yavaştır
Hayatsa;
Olduğundan çok daha kısa