Aşkları bedenler parçalar.
Çoğalma gecelerinde,
Gerdek diye kutsanan karanlıklarda,
Aşkın vedasında büyütür zamanı,
Kimse sormuyor karanlığın yaşını
Sonunda körleşir ten de,
Kendi kendine bir başkaldırı,
Olsa olsa ölüm olur ölümün adı,
Yıllar sonra unutulmayan kuru çiçeklere,
Ad konulacaksa,
Çaresizliktir.
Mavinin kuytusunda bekleyen Sinarit gibi,
Bekliyorum sevişeceğim dalgayı.
Kayıt Tarihi : 23.8.2007 23:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Şancı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/23/son-235.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!