Yüzüm sana asılı ey sevgili
Tüm görkeminle yıka
Arınayım diye
Gömülü aydınlığına
Dudaklarımın fısıltısı dua
Uçsuz denizlere
Kör kuyulara
Ve sen
Pas tutmuş tırnaklarını sürsersende yüzüme
Çınlatsanda evreni en kahırlı sözlerinle
Atamam kendimi ey sevgili
Bu uğursuz boşlukta
Bu umutsuz yoksulluğumla beklerim seni
Kayıt Tarihi : 29.3.2007 13:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!