Bahar kokan çocukların sıcaklığıydı göğsün,
Gözlerin bir ceylan kadar ürkek,ellerinse bir martı kadar beyazdı senin…
Elimde bir elma şekeriydi sevgin hiç bitmeyecek gibi tadına varıyordum.
Oysa bir gün gideceğini bilmiyordum…
Tanrı boş durmamıştı.
Sana ve bana bir kader yazmıştı,
Ve bu son; depremden, fıtına’dan da kötü bir sondu…
Ölüm geldi senin yüreğine kondu.
Şimdi ağlayan çocukların ıslak sıcaklığı ısıtsın beni başı boş sokaklarda.
Sensiz elma şekeri yemek istemiyorum….
Başak TarımKayıt Tarihi : 23.3.2007 11:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Başak Tarım](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/23/son-211.jpg)