Son Şiiri - Su Eda Gümüş

Her şey yıpranıyor işte, doğum ve ölüm arasındaki rüyada. Birileri giderken başkaları geliyor bu kazan dipli dünyaya. Hepsi birbirinden farklı, tüm benzerliklerine rağmen. Yıpratıyor bu iki durak arasındaki yol son durağa yaklaştıkça. Yıpratıyor işte zaman üzerimizden geçtikçe kaybediyorsun yavaş yavaş tüm güzel şeyleri. Buradan anlıyorum bittiğimizi, buradan anlıyorum bitmez dediğimiz sevgimizin yıpranmış bir duygu gibi içimizde kaldığını. Sevinçler sözler şiirler heyecan ve hevesler hepsinin ortak adı hayaller, hepsi zaman onlara dokununcaya kadar var. zaman üstünden ezip geçene kadar saklı güzellikleri. Akan çılgınlığım duruldu, kendi halinde unutulmuş bir göl, bir su birikintisi gibiyim. Ay ışığının vurduğu ıssız dağlarının koynunda saklanmış ve yalnızlığı sevgisi kadar yıpratmış.